Een genie gaat in het blauw gekleed

Na een aantal klachten van lezers heb ik besloten om het tweetalige karakter van dit blog in ere te herstellen. Het feit dat het semester voorbij is en mijn spiksplinternieuwe toetsenbord en muispad kunnen er ook iets mee te maken hebben. Het plastic rondom mijn toetsenbord was aan het afbrokkelen als een Nederlands koekje (knapperig, in tegenstelling tot de Amerikaanse zachte en zompige variant). Dit schijnt met de meeste Macbooks te gebeuren en daarom geeft Steve Jobbs je gratis een nieuw toetsenbord, buiten de garantie om. 

Om mijn mapple gerepareerd te krijgen ging ik deze week twee keer naar de mapple winkel en vond de oplossing van een groot raadsel: hoe kan het dat US of A de wereld in een ernstige recessie hebben geslingerd, maar de werkeloosheid in Europa sneller stijgt dan hier. Het antwoord: de mapple winkels van Steve Jobbs. 

Zeven dagen per week heeft Jobbs ongeveer honderd mensen aan het werk in de mapple winkel op Fifth Avenue en dan tel ik niet de mensen mee die achter de schermen werken, in de werkplaats, als toiletjuffrouw, aan de telefoon, of de mensen die ’s nachts werken (het is een 24-uurswinkel). Er zijn ongeveer 300 toeristen en klanten in de winkel op ieder willekeurig moment van de dag, de kelderwinkel binnen gelokt door de glazen Apple kubus op de stoep, tegenover de zuidoostelijke ingang van Central Park. 

De deling van arbeid is magnifiek en overtreft de vroeg kapitalistische sweatshop in zijn compartimentalisatie van het werk. Bij de deur staan twee veiligheidsbeambten, in het zwart gekleed. Samen met de schoonmaakstaf zijn zij de enige die geen mapple-T-shirts hoeven te dragen. Bij de ingang, op straatniveau staan twee jongens die, als het regent, er voor zorgen dat je je paraplu in een speciale plastic hoes stopt voordat je naar binnen gaat. Ze dragen lichtblauwe mapple-T-shirts en behoren tot de laagste in rang. Er is een lichtblauwe jongen die de glazen, buisvormige lift bedient, een favoriet onder de met foto- en videocamera’s gewapende toeristen. 

Als je de trap afloopt is er altijd iemand die ‘m aan het vegen is. Zodra je in de winkel bent is er personeel in drie verschillende kleuren: oranje, lichtblauw and felblauw. De lichtblauwe mensen, vanuit het standpunt van de kritische klant bekeken, zijn waardeloos: het enige wat zij kunnen is verkooppraatjes afsteken. De oranje mensen zijn iets nuttiger, omdat ze een ingang bieden naar de blauwe mensen, die de ‘genieën' zijn. 

Als je echt iets wilt weten moet je met een genie praten. Zij zijn de mensen die gaan over reparaties en ze leven achter de balie, de ‘genieënbar’. In tegenstelling tot de oranje en de lichtblauwe mensen mengen ze zich niet onder de klanten op de winkelvloer. Als je met een blauw persoon wilt spreken, moet je een afspraak maken bij een oranje medewerker. Als er een blauwe medewerker beschikbaar is, begeleidt de oranje persoon je naar hem/haar toe. 

De oranje mensen doen soms ook aan prediagnostiek. Ze vragen iemand die een afspraak heeft wat het probleem is, zodat ze het misschien kunnen oplossen en de blauwe mensen kunnen helpen. Dit is zelden tot nooit het geval. De mensen die backstage werken dragen zwarte T-shirts. Ik zag er eentje mijn computer de winkel in brengen vanuit de werkplaats, maar er zullen er vast veel meer zijn. 

Wat heeft dit alles te maken met de recessie? Op ieder willekeurig moment bestaat ongeveer 25 procent van het personeel in de mapple winkel uit nieuwe rekruten: ze dragen meestal oranje of lichtblauw en krijgen instructies van andere werknemers. Een vrouw, die een goed gesneden, nette broek droeg onder haar oranje mapple-T-shirt en een designer bril zag er naar uit dat ze net van een van de grote banken die kopje onder zijn gegaan naar de mapple winkel was verkast. Een drukdoenerige oranje man klonk alsof hij tot voor kort plasma TV’s had aangeprezen bij Circuit City (een elektronicazaak die failliet is gegaan) en er waren een heel aantal bleke en verlegen pas afgestudeerden, die vast hadden gedacht dat ze ergens anders zouden eindigen na meer dan een ton aan hun opleiding te hebben gespendeerd. 

De zonnige kant van dit alles: mijn computer was binnen een dag gemaakt. Bedankt, mapple mensen. 

PS: Voor wie niet naar de Simpsons kijkt, bekijk dit fantastische fragment en kom erachter hoe Apple mapple werd.