Albany

"Fiets je mee naar Albany?" Ik kijk naar links waar de stem vandaan kwam. Een man in een outfit die in de Tour de France niet zou misstaan is naast me komen fietsen. "Uh nee, ik ben op weg naar de universiteit", zeg ik. Gisteren deed ik er een uur en twintig minuten over van mijn huis in Crown Heights, Brooklyn, naar de Columbia universiteit op de Upper West Side, maar ik hoop vandaag mijn persoonlijke record te verbeteren.

"Wat studeer je?", vraagt de Zuid-Europees uitziende coureur. "Classics", zeg ik. "Wow, hoeveel classics?", vraagt hij. Ik leg uit dat ik niet de greatest hits van de wereldliteratuur bestudeer, maar dooie talen. Het maakt hem niet uit, ook dat vindt 'ie reuze interessant.

Terwijl we op volle snelheid een bochtje nemen in Riverside Park stelt hij zich voor als Enrique, geboren in Madrid, maar al bijna zijn hele leven in de VS. "Laten we een keer afspreken, dan kunnen we verder praten over Classics, of een fietstocht maken", zegt Enrique. "Wie weet", antwoord ik.

Enrique laat zijn stuur los en gaat recht op zitten. Hij pakt iets uit het achterzakje van zijn fietsshirt en geeft het aan me. Het is geen flesje sportdrank of een mueslireep, maar zijn visitekaartje. Handig hoor, zakjes op je shirt. "Ik ga nu, bel me", zegt Enrique om vervolgens met onmiskenbaar Zuid-Europees machismo van me weg te sprinten. Ik verbeter mijn Crown Heights - Columbia PR met een kwartier.